د۱۲۹۸ کال د اسد د ۲۸نیټې د ګران هیواد د آزادۍ د اعلان د ورځې اود مسعود د مرګ یعنې د رژیم د «روز شهدا»د لمانځلو د محکومولو په مناسبت
ته دکلونو او قرنونو ترڅ کې د هر محکوم د زړه لمړی آرمان یې
ته یې مرام د استبدا د بندي د اسیرانو د هر درد درمان یې
د طبعیت نه د انسان لپاره یوه خوږه او بې بها تحفه یې
ته د هر چا د پاره لویه آرزو په ښو صفاتو لکه فرشته یې
خو چې د څوانسان نما وحشیانو د شومو هیلو د یو کنیزه کړلې
د تا پر تخت تور اسارت دیره شو ته یې د پلید مرام سریزه کړلې
چې تا د ځان کړي ای حسېنې ناوې له سره تیر څه دنګ ځلمیان چې نه شول؟!
چې ستا خوږه وږمه تل وچلیږې د جېل خوراک څه اتلان چې نه شول؟!
ستا رسیدو لپاره ډیرې سینې په مردکو سورۍ سورۍ شولې
چې په ارمان دې د زرګونو ځلمو تر خاورو لاندې ښې ځوانۍ شولې
د تا لپاره دانسان آرمانه د نړۍ واړه محکومان هڅیږي
چې ته د ټولو د ژوندون نغمه شې د حاکمانو خوني لاس غوځیږي
که زما ژوند ټول اسارت کې شي تیر آرمان به نه لرم وروستۍ سلګۍ کې
که مې دغه یوه آرزو شي پوره : چې نفس ورکړمه زه آزادۍ کې
۸/ ۹/ ۱۳۵۶
خیرخانه کابل
