طبیبه راته وایه دعشق رنځ دی څه بلا
دا تبه راځي ماله او که وار دی په هرچا
خوب يې رانه وړی آرامي کرارمې نشته
دوصل اوربه جوړه کړی انګارپه زړه زما
اول سړی مجنون شي پسې بیا ځیکرخون شي
آخرخاورې په سر به اړوي په هر بیدیا
دیارد ښکلې مخ رڼا چیرته شوې ایساره
دیدن دې جوړه شوې راته بوټې د کیمیا
د سروشونډونه راکه چې وڅکمه بې باکه
ساقي بس یوددې جام نه توبه مات کړی ما
طاهري خوخدایه غوښته یاریوزړه سوانده
د داسې یو بیدرد سره دې څنګه کړل آشنا
