غزل

لکه للمي ګل چی سهر کی په شبنم تازه شي
هسی می زړه ستا په وعده باندی صنم تازه شي
ددرد کیسو دپښتانه چاپیریال ریبلئ یمه
دفکر ټپ می په هر لوري هر قدم تازه شي
وریځې راپورته شي مونږوایوچی باران به وشي
کاڼي راووریږي بیا زمونږه غم تازه شي
تا پسې وژاړم که ستاڅیري ګریوان راټول کړم
   هره شیبه جوړه ژړا ده په یو بم تازه شي
لکه په پوخ فصل ږلۍ دکال خواري تباه کړي
 ستا په کوڅه کی ځان وژنې دم په دم تازه شي
 داچی دژوند لیارې تورتم ښکاري په دی وجه دي
 مونږبی خبره یودسترګو نورمو کم تازه شي
ته خدمتګاره  لکه پرخه زما دخیال په چمن
زمونږ راتلونکئ به یووخت ستا په قلم تازه شي
 
مزدورزوی
ناروی