غزل

سا نیولئ دی راغلئ یم لیدو ته
بس ولاړ یمه دپورې ورتمبو ته
ستا لمنه می نیولې ده په هیله
ما له ځانه سره بوځه پسرلو ته
په بیلتون کی دی ژیړیږم لکه پاڼه
ګله پاڼه دې پری نږدې رژیدوته
له اغزیو دې ګیله او مانه  نه کړم
خو اغیار می دئ ولاړ سرغوڅیدوته
کشمالئ یم بوی مې خوږګُناه می داده
لکه ژبه چی ګُناه ده پښتنو ته
دمالي او مالیار پام يي په بل لور کړو
چاچی اوردئ پورې کړئ دې بڼو ته
 له امو نه تر اټکه پوری وسوم
خدمتګاره څوک می نه ګوري لمبو ته
مزدورزوی