خاوري به يي سترګو ته رانجه كړم
په طواف به د وطن ځان پروانه كړم
ښكلوم به يې تور كاڼي دا العلونه
دوطن په هر ګودر به ننداره كړم
هر پر هر ته به ئې ځان پټۍپټۍ كړم
ښكلي ښكلي به يې جوړه كنډواله كړم
له دى دنګو دنګو غرونوڅه دي زار شم
د شپيلۍ آواز به ستا لوړ د شپانه كړم
چه در واړوي په بدو خړى سترګې
هر غليم به د كاروان سره ايره كړم
زه نعيم به دى دا شاړي ګلعزار كړم
د وطن بوټي به ټول ګل دلاله كړم
/كوټه
