غزل

راشه تصوره د جانان خیالونه راوله
ماته تنهایی کی دغه شان خیالونه راوله
دښته دزړګی می وچکالۍ دومره ځپلی ده
یو واری خو راشه د باران خیالونه راوله
ستا به ګلی یاد یا به دی هیر یم پدی پوه نه یم
ما ته دومره ګران لکه ځان خیالونه راوله
یا باد د نسیمه یو خبر می د زړګی یوسه
دا به دی وی تل په ما احسان خیالونه راوله
ستا په یادونو می غم ورک شی بله لارنه لرم
څومره مزه کوی خزان کی ګلستان خیالونه راوله
وچی شونډی ګرځمه دلبره په پري ملک کی
ته چی چیرته یی درنه قربان خیالونه راوله
سر می درنه ځار شه دنازونو دی لوګی شمه
ته هم شه په ما لږ مهربان خیالونه راوله
روح می شی تازه ستا په تصویر چی سترګی ولګوم
احساس د محبته په (حیران)خیالونه راوله