راشه چې له زړه په مات اوازڅه درته ووایم
نن به درندانو په انداز څه درته و وایم
ګوتې به د څړیکو دخپل زړه په مراندو کیږدمه
پټ به دسلګو سلګو په سازڅه درته و وایم
زما په لیونتوب کې يې منطق راټوکولای دی
نور دخپلې مینې داعجازڅه درته و وایم
ته به په ترپکو دبلۍ سر ته راوخیږې
زه به په سرو سترګو لکه باز څه درته و وایم
زه چې شومه ته اوته شوې ورک زما په خوبونو کې
بل دمحبت جانانه راز څه درته و وایم
ته يې په کنډوچې تل دخپل نازکرشمې کرې
زه به د (حسن) دزړه دنیاز څه درته و وایم
