غزل

اوښکې مې جانانه بې اختياره شوې
  ته چې زماله مينې نه بيزاره شوې
مامې دې زړه کورستادزړه کورباله
ولې زما له مينې توبه ګاره شوې
خداى لپاره ګرانې درنه هيرنکړې
نن که زه غريب يم ته مالداره شوې
ته به هم دمينې په خوند پويه شې
  چېرې که زما دزړه واکداره شوې
هلته به رقیبه  درمالومه شي
يوځل که زما په څيربي ياره شوې   
ته به په ژړااوسلګوستړې شي
  تيره که يوځل مې تر مزاره شوې
ستا ژوند به يواځې بې مفهومه وي
 ګرانې  که يوځل بې واحدياره شوې