چې په سترګو ژړیدلی هغه زه یم
چې هردم نن کړیدلی هغه زه یم
چې لوګی مې ارمانونه د زړګي دي
چې په زړه کې ویشتل شوی هغه زه یم
زه غلام د آزادۍ په هر قدم کې
چې په مینه کې مړه شوی هغه زه یم
هر اندام مې بیلوي له خپله تنه
چې له ځانه مې بیل شوی هغه زه یم
ځای زما د اسیا په غیږ کې پروت دی
خو له زړونو ایستل شوی هغه زه یم
خپل بچي راته غله شوي څه به کړمه
وار په وار چې رټل شوی هغه زه یم
نن په یاد د احمدشاه، او یا میرویس کې
چې په کوکو ژړیدلی هغه زه یم
واه،هردم د سوداګرو په سودا کې
وار په وار چې پلورل شوی هغه زه یم
خود به لامبم په مزار د خپلو وینو
په هردم چې ځوریدلی هغه زه یم
خود به خړ زما اسمان د ارمانو وي
چې په اور کې سوزیدلی هغه زه یم
رڼا ته خو ګیله منه له پردويې
خدای چې خپلو دردولی هغه زه یم
