په جرګه را غلو رویبا را ن می بیرته وتښتید و
ډیرپوره شوی وه ا رمان می بیرته وتښتید و
ترخی ا ود رنی یی د ولورخبری واوریدلی
زړه ه ترینه پا ته شو جانان می بیرته وتښتید و
بس ډیر کلونه می د سترګو په با ران او به ول
باغ می تال شو چی باغوان می بیرته وتښتید و
غما زه ا وس یی نو نغمی په هسکوسا نګووه هه
ګلاب تنها شو بلبلا ن می بیرته وتښتید و
چی را په یا د هره ګړی شی زه نوریه ژاړ مه
غریب اشنا می له تا وانه بیرته وتښتید و