غزل

یوخوا غمونه بل خــــــــواجانان دی
هرخواته ګورم وطــن می وران دی
دا بدوختونه څـــــــــه بدبــــــختی ده
پما د رقیب څه خوشـــــــــــحالی ده
تحمت لګوی تحــــمت می ګران دی
نظر چه وکـــــــړم په وطن وال می
اوخکی پاک کړم په خپل دسمال می
بی رحم خلک ټول ظالیـــــــمان دی
یادیګی راتـــــــــه تل تــــل جانــــانه
بی وس یـــــــــم ای پــــــــــما ګرانه
ځما په زړه کـــــــی د غم باران دی
دمینه خلک دی پــــــــــښتون خواکی
ځما د وطن ښکلـــــی هــــــــــــواکی
قدرت نوری خـــو اوس را روان دی