غزل

لکه پتنګ پر سوځيــــــــــدو مئين يم
پرخپل وطن خپلی پښتـــــــو مئين يم
 
څوک چه زما سره په غــــــم کی ژاړی
زه دهغه چـــــــــــــــا په سلګو مئين يم
دهر يو ښـــــــــــــــکلې ښکلا نه يادوم
دپښتنو پيغلـــــــــــــو پر زړو مئين يم
چه په پټ مخ تر ګـــــوره پټی درومۍ
ددی دنيــــــــــــــــــا پر فرشتو مئين يم
زما دی سترګی دمرګ خاوری خوري
که به زه ستا په بيليـــــــــــدو مئين يم
مرګي ويلــــــــــــــــه زه خو ټوله غواړم
ددي اتل قام پر شملــــــــــــــو مئين يم
ما (ځلبلاند) غـــــــم په مستی راولي
لکه بنــــــــګړې پر شرنګيدو مئين يم