بيا د ي ستر ګي و لي سر ې د ي
بيا د ي ستر ګي و لي سر ې د ي يه ماليا ر ه
بيا د ي او ښکي ا و ښکي پر خه په بڼ ا و ر ي
بيا د ي کو م ګلا ب په و ير کي ز ار ه چا و د ی
بيا د ي کو م نر ګس په غېږ کي سپر غۍ ښو ر ي
چا ر چا پېر ه د ي له با غه ر ا تا و شو ي
د سکر و ټو د لو ګيو د ېو ا لو نه
کله کله له ا سما نه ر ا ر و ا ن و ي
د بمو نو د ګو ليو خر و ا ر و نه
د با ر و د سېلۍ يې شال د پا ڼو و ړ ی
د نګي و لي د ي سر تو ر ي د ي و لا ړ ي
په هګيو کي يې سا د بچو خيږ ي
شيد و پۍ په خپلو ځا لو پسي ژ ا ړ ي
د غنم له و ږ و جو ړ د ي ا نګا ر و نه
په جو د ر و کي ر ا شنې تېر ې چړ ي د ي
د لو ګر ي د لا س ګو تي غو څي غو څي
له ژ ړ ا يې په لېمو بلي لمبې د ي
تشتېد لی د بلبلو مهين سېل د ی
هر ه څا نګه په و لکه کشي د ز ا غا نو
د ر سته و ر ځ يې په بو ر ا پسي ژ ړ ا و ي
شو ې ړ ند ي نا ز کي ستر ګي د ګلا نو
نن چي بيا د تا ک لا سو نه سو ي سکو ر
د ي نن د ي بيا د بې و سۍ پر خه لېمو کي
د غه ا و ر په د غو څا څکو نه مړ کيږ ي
نه به سا ر ا شي په مړ ا وو سر و غو نچو کي
که د ي ز ړ ه غو ا ړ ي چي سو ی بڼ سمسو ر کړ ې
د د ې خپل پټي کبل له بېخه با سه
د ا په ځمکه کشي تر بت چي بز غلي د ي
د ا خو و ا ړ ه د ي د د ې سپېر ه له لا سه
د د ې شنې پو لي په کو ت کشي د ي ما ليا ر ه
د پر د ۍ د ښتي ځو ځا ن ر ا ته کر لي
د غو ټۍ په ګر ېو ا نه کي يې منګو لي
له غا ټو لو يې سر و نه د ي ر ېبلي
د ا به هم و ي د ځو ځا نو له شا مته
د ا بهير چي د نر ګسو د ی خو ا تو ر ی
د با ر و د و له ګړ ځو يې ستر ګي ډ کي
نو ر يې نشته په و جو د د ز لفو سيو ر ی
د نر ګسو د ا بهير ا و بو ا خيستی
کړ ه و ر و ړ ا ند ي يو ځل بيا غا ړ ه لا سو نه
که نه مخکي د ي قا تل د بڼ و لا ړ د ی
و ر کو ي به په خند ا د و ا ړ ه لا سو نه
که د ي سو لي د کو تر و په ا ر ما ن يې
که و ږ مې غو ا ړ ې د امن له ګلشنه
ستا د ا و ښکو د شبنم په و س کي نه د ه
د ا د ي ځو ځ بو ټی د ي و ر ک کړ ه له چمنه
