غزل

لـکه ســـیوری چـی دځـان دی بـدرګه
داسی ژوندسره ارمان دی بـدرګه
هیچاپه عشق سودموندلی نه دی
لــه ازلــه یی نقصــان دی بــدرګه
چی په چین یی دجبین زړونه را نیسی
خال ظالـم یی قـومنـدان دی بــدرګه
پیزوان به دی په غلا اننګی ښکل کړی
مـاسـره مــی داګـمان دی بـدرګه
داچی سرښندی په تورونه ویریږی
دی زلمـــو سـره ایـمان دی بـدرګه
دپښتـــو سنـدری ځکه خوږی لګی
دټــپویــی یـاقـــربــان دی بــدرګه
بــیامــه ورته ږده ژبه په سروشونډو
پام عظمت سره شیطان دی بردګه