سواتۍ ملالۍ ته!

خ ډزشو چنارو نه سپرغی راپریوته یو تانده څانګه ماته شوه تنکی راپریوته یو بل ګل په ګولو سوری سوری په ځمکه پریوت نن خور د ملالی وړه کمکی راپریوته اخ ! شړنګ شو د بنګړو پراته خواره واره په ځمکه د سپینو زرو هار سپینه روپی راپریوته یو سپین سالو له سرو غاټولو رنګ د وینی واخست دسرو زرو ټیکه سپینه نتکی راپریوته اخ ! شر شو د لیمو می اوښکی ځی مخ په ګریوان دحسن او کمال یو ښاپیری راپریوته یو بله ډیوه تورو جاهلانو کړه راتته سپین ستوری داسمان سپینه سپوږمی راپریوته اف! کله به خلاصیږو له دی شره اوفساده پرون وه ګلالی نن ملالی راپریوته ټول توری دغزل می داحساس په تار کی وپیيل ټپه شوه که چاربیته نیمکی راپریوته اخ ډز شو چنارونو نه سپرغی راپریوته مماڼه لا پښه نه وه تنکی راپریوته ( احمد) به په دعا کی خپل غزل ورته لوګی کړی دسوات په شنه دره کی یوسفزی راپریوته