له زړه نه وتی، له نظر نه وتی
له خیاله وتې له ځګر نه وتی
هغه چې ما ورته منګي ډکول
نن مې دمینې له ګودر نه وتی
نور ېئ په غاړه زنګول نه غواړم
امیل د وصل له ټټر نه وتی
چاچې روژې د وصال پریښودلئ
نن له برات نن له اختر نه وتی
نه ېې شته ځای نور په غزل کې زما
اوس د یادو له مازدیګر نه وتی
ولې به څاڅکې ترینه نه بهیږي
نصیب د زړه مې له خنجر نه وتی
