ګردمن كابل

چا وې كابل كې خو هيڅ خوند نشته دى
تمامه ورځ پكې بادېږي خاورې
سړي ټول تن باندې خورېږي خاورې
خو بيګا ماته كابل خوب كې راغى
په لاس كې خاوري ورسره وي په خپل تن يې شيندي
ما ورته ووې كابل جانه!
ولې داسې په خپل تن بادوې خړې خاورې؟
كابل پر ځان يو موټى خاورې توى كړې
راته يې وويل خوږه بچيه!
زما په تن كې د بچيو دي هډوكي پراته
زه چې ګردمن يمه هغه پټوم
په هغو خړې خړې خاورې شيندم.