ګُل

 
   څو څاڅکو د باران رانه ګل يووړ
 توفان نه وه خزان رانه ګل يووړ
 وږمو چی سحر پاڼی رپولی
 په وخت ئي د اذان رانه ګل يووړ
 ما زوکړی د سپوږمۍ ته وه ساتلي
 د ستورو ډک اسمان رانه ګل يووړ
 په شنه اسمان ږلۍ له کومه راغله
 سيلۍ او خړ توفان رانه ګل يووړ
 صياد دلته د بڼ په ننداره وه
 کوم غشې او کمان رانه ګل يووړ
 سپرلی زمونږ په کلې کی لږ تم شو
 د بر کلې باغبان رانه ګل يووړ
 قانع يم امانت يی وه راکړی
(وارث) وائې يزدان رانه ګل يووړ