غزل

 

څومره که اوږدیږي د ژوندون لاره
 هومره رالنډیږي د بيلتون لاره
 مينځم د غزل توري راڼه به شي
 جوړ به کړي احساس کی د بدلون لاره
 اوس چی د سکرټو په سيند اوړمه
 خیال کی می انځور شي د پرون لاره
 څومره په تلوار له غره راکوزی شوی
 پری به ږدي مزل کی د سکون لاره
 پرښه د سهار نور تم کیدای نشي
 وریځو کی بيا مومي د خلاصون لاره
 دلته سپرغۍ ټولی سرګردانه دي
 ځکه ئی نیولی د جنون لاره