شېخ چلى (فولكلوريكه كيسه)

يوه ورځ شېخ چلي په سيل ووت او تر ډېره لري پوري لاړ ، چي د ډېر مزل په سوب يې په پښو درد شو او د يوې وني سيوري ته يې دمه وكړه . چي ناڅاپه يې نظر تر غره لا ندي په پراته ځناور ولګگېده ، د شېخ چلي نظر كمزورى و، هغه داسي وګڼله چي ګوندي دغه ځناور خر دى ، خو هغه ځناور ببر شېر و، چې ښه ډېر خوراك يې كړى و، او ويده و، شېخ چلي راغى او د هغه پر ملا وركښيناست او تر دواړو غوږونو يې ټينـګ ونيو او د تـګ يې ورته وويل . ببر شېر چي دوه سړي يې خوړلي و، او په ډېر ژور خوب كي لاهو و، را ويښ خو شو ، خو ولي خوبوړى غوندي په نه زړه مخ په وړاندي روان شو. شېخ چلي د ببر شېر پر ملا ناست چې تر خپل كلي پوري ورسېد نو خلكو لـه كړكيو او دروازو څخه سرونه ورته راو ايستل چي ويې كتل نو د ټولو خلكو خولې لـه حيرت څخه وازې پاتي شوې، هغوى څه خبر و چې شېخ چلي دومره زړور سړى دى چي هغه يو سړي خور شېر د ځان غلام جوړ كړى دى او راوستى يې دى . د كلي خلكو دستي يو لوى قفس ورته راوړ او مخ ته يې ورته كښېښود ببر شېر قفس ته ننووت او ويده شو. شېخ چلي هم ورغى او د ببر شېر تر څنـګ پرېووت ځكه هغه ته هم خوب ورته ، خو خلكو هغه لـه قفسه  راويوست او پر خپلو اوږو يې اوچت كړ. " تاسو زه په كومه خوښي كي پر اوږو اخيستى يم ؟ .

شېخ چلي په پرېشانۍ سره پوښتنه وكړه . خو چي كله خلكو هغه ته وويل چي تاببر شېرنيولى دى ، نو شېخ چلي د ببر شېر د نوم په اورېدو سره بې هوشه شو. خلكو د هغه په هوش كي د راوستلو هڅي پيل كړې ، ټولو داسي ګڼله چي ګوندي شېخ چلي لـه خوښۍ نه بې هوشه شو. سمدستي د شېخ چلي د زړورتيا لـه دې كار نه پا چا خبر شو ، پا چا دستي خپل وزير ته حُكم وركړ ، چي زموږ په هيواد كي دومره زړور سړى شته نو ولي يې موږ د ملي لښكر سر لښكر ( د مخ سړى )  نه جوړ وو ،  لنډه دا چي شېخ چلي يې په ډېر عزت و احترام  سره د لښكر مشر وټاكه ، اوس نو شېخ چلي هم دومره كم سړى نه و، دده د دومره عزت په سوب د دربار نور كينه ګر درباريان ډېر سوځېدل ، دغو درباريانو په ګډه يو پلان جوړ كړ اود پاچا غوږونو ته يې دا خبره ورسوله چي پاچا سلامت د هيواد پوله ( سرحد) نه ده ساتل شوې او د څنګلوري ( ګاونډي) هيواد پاچا اكثره ير غل كوي او زموږ هيواد او خلكو ته زيانونه رسوي. ددې د مخنيوي لپاره همدا وخت دى . ماشاء الله ستا د لښكر مشر شېخ چلي هم ډېر زړور او قوي جنګيالى دى . ته خپل فوځ دده په مشرۍ كي د هيواد پولي ته ولېږه، انشاء الله د سر لوړۍ اوګټي وياړ به تر لاسه كوي او راځي به . پاچا چي د دوى داخبري واورېدې نو خورا زيات خوشاله شو، شېخ چلى يې راوغوښت او ورته ويې ويل : چي ستا دزړه ورتيا سهي امتحان به اوس وي . ته زموږ فوځ لـه ځانه سره د هيواد پولي ته بوزه او د څنګلوري هيواد لـه پاچا سره جنـګ وكړه .