قرآني كټورې خبرې

هر مسلمان چې يو كار كوي نو په بسم الله يې پيل كوي . دا ځكه چې هر كار د خداى ټه نوم او خداى په فضل  پيل كيږي او سرته رسيږي.

څوك چې اودس كوي نو لومړی بسم الله وايي , د � �وډۍ خوړل هم په بسم الله شروع كيږي , څوك چې په سفر ځي نو بسم الله وايي , چې بازار ته ځي هم بسم الله وايي , جومات ته د ننوتلو په وخت كې هم بسم الله ويل كيږي , چې ويده كيږي او له خوبه پاڅيږي نو بيا هم بسم الله وايي لنډه دا چې هر كار په بسم الله شروع كيږي . هر كار چې په بسم الله شروع شي په هغه كار كې خداى پاك بركت اچوي.

د خداى پاك او د هغه د مخلوقاتو تر مينځ  يوه رابطه موجوده ده. دا رابطه د خالق او مخلوق تر مينځ رابطه ده. خداى پاك پر ځمكه او آسمان كې د ټولو مخلوقاتو خالق دى , هغه د ټولو موجوداتو مالك دى او هغه د ټولو مخلوقاتو د چارو مدبر دى. يو ماشوم چې دنيا ته راځي نو خپل رزق له ځان سره راوړي , دا رزق ورته خداى پاك وركوي.

د خداى عبادت په ټولو مسلمانانو فرض دى. د خداى پاك له عبادت څخه پرته د بل چا عبادت روا نه دى. خداى پاك خپلو بندكانو ته د توان او توفيق وركوونكى دى , هغوى ته د مستقيمې لاری ښوونكی او رحم كوونكى دى . د خداى هر بنده بايد د خداى پاك څخه د مستقيمې لارى هدايت وغواړي . هيڅ مسلمان ته نه ښايي چې د خداى پاك له رحمت څخه مايوسه شي , كه څوك مايوسه كيږي نو هغه كافر كڼل كيږي.

په ژوند كې په هر چا باندې ښې او بدې ورځې  راځي . د انسان په لاس ك هيڅ نشته . انسان � �ير بى وسه او  ډير عاجز دى. انسان بايد په هر وخت او زمان  كې د خداى پك شكر پر ځاى كړي .

نعمتونه د خداى پاك په لاس كې ديې. څوك كه نعمت غواړي نو په ډير اخلاص دى له خداى پاك څخه وغواړي . هدايت كوونى خداى پاك دى نو د ښې لارې هدايت هم د خداى څخه غوښتل كيږي. هغه څوك چې د خداى پك شكر پر ځاى كوي نو خداى پاك ورته په نعمت كې ب� �كت اچوي.

د خداى پاك شكر پرځاى كول ډيرى كټې لري . څوك چې د خداى پا ك شكر  پرځاى كوي , د هغه په زړه كې د م ينې او محبت احساس پيدا كيږي . د ژوند په بوستان كې يې د مينې رنګارنګ ګلونه پانستل كيږي او له دى سره د ژوند فضا د عشق او محبت  په عطرو معطره كيږي.

خداى پاك په دنيا او آخرت کې د خپلو بندپګانو مالك دى . د خداى پاك په ملكيت كې هيڅوك دخالت نه شي كولاى.

خداى پاك خپل هيڅ بنده ته دا حق نه دى وركړی چې د هغه بندګانو ته زيان او تاوان ورسوي , دا ځكه چې ټول د خداى بندکان دي او يو بنده په بل بنده ظلم او زياتى نه شي كولاى , دا د خداى حكم دى. ځيني خلك د خداى په بندكانو ظلم زياتى كوي , دا خلك نه پوهيږ ي , دوي د خداى له حكم څخه سرغړونه كوي , دوى له  خداى , قران او رسول څخه يره نه لري.