زما ټو لو ته سلا م په د وا ړه لا س
په وجو د ېی ولي خپل ځا ن خطا با سو
ا نسان چي دانسان په درد دردمن نوي
ډاکترچي دناروغ په خوږخوږمن نوي
ا فغا ن چي د ا فغان په غم غمجن نوي
سخيچي دسخا څخه ېی ډکه لولمن نوي
زما ټو لو ته سلا م په د وا ړ ه لاسو
په وجود ېی ولي خپل ځا ن خطا با سو
چي خوا بد ي يو د بل سره پخلا نشي
چي ترځا ن ېې ښه لورينه پربلچا نشي
ظا لم چي د مظلو م په تسلا نشي
چي زوی په نصيحت د خپل با با نشي
زما ټو لو ته سلا م په د وا ړ ه لا سو
په وجود ېی ولي خپل ځا ن خطا با سو
ښوونکئ چيشاګردته څه ورزده نکړي
مامورچي په خپلکارکښي تلوسه نکړي
ولسوا ل چي د ولس په مشوره نکړي
قا ضي چي په رشتيا څه فيصله نکړي
ز ما ټو لو ته سلا م په د وا ړ ه لاسو
په وجود ېی ولي خپل ځا ن خطا با سو
بزګرچي خپل پټي ته ښه خدمت نکړي
نا ظرا ن چي د بز ګرو مراعت نکړي
با دا رچي دمزدورسره صحبت نکړي
چيدوی ټوله په خپلمينځکي الفت نکړي
زما ټو لو ته سلا م په د وا ړ ه لاسو
په وجودېی ولي خپل ځا ن خطا باسو
ا فسر چي مهربا ن پرخپل عسکرنشي
عسکر چي په مثا ل د خپل ا فسر نشي
قو مند ا ن چي منسو بينو ته رهبرنشي
چي سا تونکئ د سرحد ا ولروبرنشي
ز ما ټو لو ته سلا م په د وا ړه لا سو
په وجود ېی ولي خپل ځا ن خطا با سو
خا نا ن چي د بېوزلومرستند وی نشي
بي وزلي چي خپلوان ټوله ددوی نشي
ظالم چي دمظلوم په خوی اوبوی نشي
ا جتماع دعد ا لت جوړه په دوی نشي
ز ما ټو لو ته سلا م په د وا ړه لا سو
په وجود ېی ولي خپل ځان خطا با سو
د د وست او د دښمن لارچي يوه نشي
چي بله ېی په کورکښي زرډېو ه نشي
چي د دواړوخورک يوډول مېوه نشي
چي راضي دواړه دسوليپه شېوه نشي
ز ما ټو لو ته سلا م په د و اړه لا سو
په وجود ېی ولي خپل ځان خطا با سو
خوا بدي چيپه خپلمينځ کي پخلا نشي
چي ترې ورکه د نفا ق لويه بلا نشي
چي دواړ ه په يو ه زړه او صلا نشي
له بد و چې بيزا ر په يو ه پلا نشي
ز ما ټو لو ته سلا م په د واړه لا سو
په وجود ېی ولي خپل ځان خطا باسو
ګوروان چي دخپل کلي خدمتګارنشي
د خپل کلي چي پرد ه ا عتبا رنشي
د څړځايوله پا ره چيخلګ بېګارنشي
چي وچ د ښتو نه ګل و ګلزا رنشي
زما ټو لو ته سلا م په د وا ړه لاسو
په وجود ېی ولي خپل ځان خطا باسو
پا چا چي د رعيت په حا ل خبرنشي
رعيت چي د پا چا لپا ره سپر نشي
درعيت ژوندچي خرابوي اوبهترنشي
پا چا چي له قد رته لاس پرسرنشي
زما تو لو ته سلا م په د و ا ړ ه لاسو
په وجود ېی ولي خپل ځان خطا با سو
په شعرکي چي د ژوند رمزو نه نوي
په ژوند کي چي دژوند خوند ونه نوي
راحت کي چي دياروداشناياد ونه نوي
په يادکه دي فاروقه دوطندردونه نوي
ز ما ټو لو ته سلا م په د وا ړ ه لا سو
په وجود ېی ولي خپل ځان خطا با سو