مينــــــــه پــه اغــــزو نشي په ګلــــــــو شي
مه ستايه بدرنګ ، ستايل د ښکلو شي
مه ستايه بيا سرې شونډې که نه خاندي
ســرې شــونډې خندا کــې د ستايلو شي
مــه يې بولــــه ګل ،که خولــه يې پټه وي
ګل شي ، چــې غوټۍ په غوړيدلو شي
مــــه ستايــه شراب کـــه سر تړلــــــي وي
شـــي چې له بند خلاص نو د څښلو شي
مــــه پټوئ مـــونږ نه ښايستونــــه نــور
مينه خــــو ښايست تــه په کتلــــــو شي
مينـــــه کـــــې ښايست د زړه خـــــــــبره ده
خوښ چې شي د زړه ، نو د غوښتلو شي
زاغ او بلبل تک تــــور الــــوتونکـــي دي
مينـــــه په زاغ نشـــــــي په بلبلــــو شــي
سر کـــــې چې د مينــــې خــــــمار کېنوي
بې خمــــــاره سر د مـــــاتــــولـــــــــــو شي
مينه چــــــې په مينه نه کــړي زړه نه دی
زړه چـــې شي بـــې مينې د ايستلو شي
نه پېژني غم ، زړو کــــې خوښي راشي
يـــــو مين چـــې بل ته په خندلــــــو شي
مينه کــــــې خندا او ژړا دواړه شتـــــه
مينه د خدای ، خدای ته په ژړلو شي
مينه کې چې ﻻس په دعا پورته شي
اوښکې شي جاري په بهيدلو شي
مينه ده نعمت ، کرکه غضب د خدای
واخله کــــوم چې ستا د خوښولو شي
کــــور ته مــــــــرور په مينه راولـــــئ
مينه کـــــې تير بد ، په هيرولـو شي
مينـــــه په پردو نشي په خپلـــو شي
خپل چې شي په مينه د منلـــو شي
پرېږدئ چــــې نفرت له نفرتو وشي
مينــــه به د مينــــــې په ګاللــو شي
زه قيام د مينې په نــوم ژوند کوم
ژوند خلکو د مينې په پاللو شي
، جرمني