ا وږدې لاري دي هريخو ا ته پرې کږې وږې کړې
په غم غصه کي تيري دي هم ورځي هم دي شپېکړې
د هر کس ا و نا کس وې منت با ر ا و هم پر با ر
ته چي ځای پرځای شوې بيا دي هره ورځ نشېکړې
ټولهغه دي هېرشوه چي لاس تنګ ا وخوار و زاروې
په جېب کښيدي څه نه وه چي له بد و څخه بېزار وې
خپل کوردي خراب کړی د لته هم ا وس خرابي کوې
و ر ا نې ا فتخا ر بو لې و هر چا لرې قصې کړی
يخ نيو لې ما ر وې ښکا ر ېد ې ډ ېر بې ا زا ر ه
يخې چي دي سو ويلي بير ته شو لې بد کرد ا ر ه
د غا ښ د د رد علاج بيله د و ا د غا ښ ا يستل دي
خصلت دي خپل ښه نه دی څه له نوروڅخه ګيلېکړې
پيلا ن ېی زمو ږ وطن کښي کله خوب ته پرېښول
مسؤ لينو په نو بت سر ه پهر ه پر د و ی کو ل
چي ليد لې ېی په خوب وا ی هند وستا ن ياغي کېد له
چي سترګي بې شوې پټي پهره د ار به پر نارې کړې
ستا د هري ورځي پر کړو وړو پهر ه د ا ر نشته
وجد ا ن دي پهره دا رکړه تردې بل څوک بيدا رنشته
د وجدانپه محکمه کيدي خدای هيڅوک محکوم نکړي
په همدغه محکمه کي به ځا ن خوشي بې پردې کړې
په يوه لاس کښي کچکول په بل کي جا م دی د شرا بو
د ا ب عزت خا وند وې و لي مل شوې د بې ا بو
کور يو طرف ته پا ته ا ولا د بلي خوا ته د رومي
نه شرمېږې په بيدراګ دماشوما نو خپل چړچې کړې
چي دهرنا کس په سترګوکي اغزې نشې ځوان نه ېی
چي د پوهي په زېورځان سمبال نکړې ا فغا ن نه ېی
دپوهي سره اې مرور وروره ژراعلان کړه پخلا ينه
که نور پا ته مرور شوې هغه شته به هم ا يرې کړې
هغه څه ونه کړې چي ستا پلار او مور ېی نه غواړي
ټول هغه کو ه چي ستا د پلار ا و د مور زړ ه غواړي
چا ليد لي دي چي مور ا و پلا ر وي د ا ولا د د ښمن
د سترګو تو ر ېی ته ېی څه لپا ر ه بها نې کړې
که غواړې چي تسخير په خپل کما ل کړې د ا جها ن
له ځا نه څخه دي جوړ کړه روغ رمټ سا لم ا نسا ن
پام کوه چي ورنکړي تر زد ه کړي وبل شي ته امتياز
فار دي افغان بولي چي تياروکي دوطن بلي ډېوېکړې