ز ه يم ستا سره پخلا
ته با و ر وکړه پرما
يو ګړېمي نه هېرېږې
ز ه مين يمه پر تا
که هرڅويوسره ليري
را نژد ې يې ترهرچا
په نا مه د ي هو سېږم
توري شپې د يشه ر ڼا
د ا وريځو له څپوڅخه
لمر را و ځي خا مخا
په تا و يا ړمه ويا ړلې
د رته و ا يم په رشتيا
د کلو کلو نا ر و غه
ته به جو ړشې نن سبا
زه د ي پا يمه په مينه
څو چي يم پرد ې د نيا
که زور نلرمه خد ا يه
کړې قبو له مي د ُعا
چي را ووځې له قفسه
شې ا زا د لکه عنقا
چيد ویټوله سره يوشي
خد ا يه و ېوينې په ما
و ژغورلشئ له نفا قه
فا ر د ا و ا ي بر ملا