دا پــــســرلو كشــــــــــــــــي يو قانـــــــــــــــــــــــــون دي
چي خزان ورباندي راشي شايسته ګلونه به له ځانه شـــــړى
د بـــيلتانه وريځي چــــي ده اسمان په مخ خوري شــــــــــي
دلـــمروړانكــــــــي پټــوي تا له هــــغه ځا يه شـــــــــــړ ى
جا نانه هـــــــــــر وطـــــــن كشــــــي دا قا نـــــــــــــون دي
چي غريبي ورباندي راشي ځوان زلمـــي له ځانه شـــــــړى
سـتړي بلــــبـــلان ده بابا له غــــــــره راته ګويا شـــــــــول
ويل ده ســپرلي باد يه سپيني واوري به قراره شــــــــــــړى
خوغاټـــــــول چي هلــته سر راباســي ﭘـه وينو ســـــوروي
ده ﭘـــــخوا خوشــــــــبو يه نـــه وي بوراله ځانه شـــــــړى
دملالي مورهم په ژړا وه ويل لور مي مړه شـــــــــــــــــوه
خدايه څـــــوك به دا پردي لاسونه زما له ګريوانه شـــــړ ى
داټــــــــو ﭘك راكټ دي ســــتا وي فرنګــــيـــــــــــــــــــــه
ده زيــــــدي غوندي ځــــوانان دي په بـــوټا نو شـــــــــړى
د نــــــــاځوانه يار له نويي هوډه نن خـبر شـــــــــــــــــــوم
واى كه په كوريارور پيداشي مسافرعمـران له ځان نه شړى