رنځوران داوږد و شپو چي ستا د راختو كه انتـــــــــــظار
غريبان داوږدو ورځوچي ستا د ډوبيدو كه انتـــــــــــــــظار
او ســـــــــي د ميني روﮋه يه وي نــــــــيولي له ســـــهاره
ريښتينــــــي عشوقان دي ستا د ډوبـــــيدو كه انتــــــــظار
خـــــــــــداي وركــــــــړ ي څـــــــومره شكلي ســــترګي
د(بــــــم) به نام مارغـــــه ده ســـتا د ډوبيود كه انتـــظار
ګــــــــــــلاب كه ستا له توُندۍ زهير شي لاندي غورځي
خـــــــــــــــو ســـتاپه نامه ګل ده وي به تاپسي سرګردان
ټـــــــــول مخلوق او هره ګــــــــــيا دي په نـــــور پا يي
ګل دانځردي خـــــفه كــــــــــــړي دا حكمت د ذ ولجلال
د زاړه ښار زړو كــــــــوڅو كـــــــښي سخته يخــني وه
زاړه موټركښي ناست عمران ستا دپلوشو په انتـــــــظار