زما سپیڅلې زما غښتلې کندهاره
ستا ترهری لوټی جارسم صدقه سم
ستا ترنوم به زه لوګی ایره ایره سم
په تاڅه وسول چی داسی په ژړا یی
ستا په غیږ کی ټولی ناوی سولې کونډی
ستا په غیږه کی ماشوم یتیم یتیم سو
میندی خویندی مو سرتوری سولې بوری
مردارمخی او ناولی چی نن راغلل
هم مو مشرهم ماشوم په ظلم وژنی
خدایه! ولی مو جومات او قران سوځی
زه به څنګه دکنړماشومان هیرکړم
زه به څنګه ننګرهاراو پکتیا وایم
زه به څنګه کندهار په اوښکو لمانځم
اخیرولی؟
اخیرچاته اوښکی توی کړو
چی د دوو پرهدیره یو
دوی دریم وکورته راوړی
دا پوښتنه خواوس نسته
چی دا څوک وه او چا مړه کړه
بس په دې دعا به کښینو
چی الله دی ژرراجوړ کړی
او الله ته به زارۍ کړو