لکـــه ګــل غـوندې جانان رانه خـزان ســــو
ګــریوان سېرې مـې داوخـکوپه بـــاران سـو
ده هجران اوښکـې مې ځې له دواړوسـترګو
خــپل جانــان رانـه په سه خــبره وران ســو
زه حـیران یـــمه وه دې عجـــېبه وخـــت ته
چـــې یاریار نه ســـواغیارځــماجانان ســـــو
نورزړګـــیه تاکـــې هېڅ هـم پاتـې نه ســــــو
هغـه خکولی یاردې هم دبل ګل فان ســــــــو
توروشپوکې به ه ستوروپه شان ښکـــــــارم
که جانان وه ماته یوځلې خندان ســــــــــــــو
زه؛نقیب؛به لکه شمعه ویلې کــــــــــــــــیږم
چې جانان رانه په بله لارروان ســـــــــــــو
۲۰۱۱-۷-۲ کچلاک