یو یو رانه وړي بله ورځ وار زما
ټول یاران مې تللي دغه لار زما
مکړه غمازي نور د خزان باده
څنګه دې سپيره کړلو ګلزار زما
ستا د بې رحمی څپیړې ووهل
څه ښایسته مخونه او بهار زما
ته جګو شملو ته نظر هم نه کړې
وړې سپیروبادو کې کوږ دستارزما
روح له جبارخیله که ته واخلې هم
نوم خو به یې پاتې شي یادګار زما
سیدني آسترالیا