ځان سره راوله خوښیونه کاروان اختره
چی پری خوشاله شي ناچاره یتیمان اختره
چی یی دتن جامی زړی دي له مودوراهیسی
پیوند یی نه دی لا سوری سوری ګریوان اختره
پیزاریی نشته دي پښی ابله په کوڅوکی ګرځي
اوښکی یی پاکی کړه ژړيږي مسکینان اختره
څوک مروروینم یوبل پسی چغی وهي
روغبړیی وکړه چی خفه دي افغانان اختره
مونږلاتراوسه دجنګونوځنی ستړي نه یو
راته ډالۍ که سوکالی سره عرفان اختره
چادمظلوم په ظلم ځانته هره ورځ اخترکړو
پری کربلا شه ژړوي می ظالمان اختره
هره ګړی دی یادوي په امیدونو کی تل
په صابري باندی نن ووره باران اختره.