زما ټول عمر دخپل کور په چوپړ
ثمر یی دا چې اوس مې بل ځای پلوری
وایی بابا چې ته په ښه ولور
باید واده شی داچې هرڅنګه وی
د کورنی ارزښت اوس هسی هم پیسو کې نغښتی
موږ پښتانه یو زلمی نشو کتی
زموږ رواج نده داننګ ده مونږ ته
چې د وواده لپاره
مونږه هلک وګورو
کلی او قام راپورې خاندې او ملنډی وهی
داخو د خدای خوښه چې څنګه به وی
که لیونی وی او که ګوډ او که شل
د خدای رضا ده ستا نصیب به داوی
ته دې د خپل بخت سره
خپله ژړاکوه مونږ څه کوی شو
خو داچې نن سبا پیسې لری
شخصیت هم لری
داسړیتوب نن له پیسو سره ده
دی چې زمونږ ډبل ولور پرې کوی
دا مالومیږی د ابرو او دعزت خاوند ده
نو بیا کتل او پښتل څه معنی وی
ما ورکوی زما ژوندون پلوری
مانه داحق اخلی چې څه ووایم
د ژوند ملګری راته دوی ټاکي
د خپل ولور لپاره ما په هر چا، پلوری
زما دمرګ او ژوندون په اړه
یوه لحظه هم فکر نکوی ، اهمیت نه ورکوی
ماپه کلدارو پلوری
د لوست نالوست موضوع ارزښت نلری
بس چې پیسې لری سړی به وی نو
زما کوژده کې بل څه نه وی
د ولور موضوع وی
زما د ژوند په مرۍ
غدی کړی خښې
زما آواز بندوی
زه پښتنه یم غږ کولای نشم
وایی کم اصله ده آواز یې لوړ شو
خودا انصاف هم راته نښکاری
چې خپل راتلونکی ژوندون
زه د پیسو په بدل وپلورم واده وکړمه
زه هم انسان یم ډیرې، هېلې لرم
د ژوند راتلونکی لرم
اتلس کاله مې دپلار په کور کې
درانه کارونه وکړل ستړې یمه
زما په آند واده آرام وی او سکون لپاره
چې زه هم ناوې شم آرام ووینم
لږڅه سکون وکړمه
د ژوند راتلونکی مې د مینې او الفت په غیږ کې
د خپل خاوند سره هوسا ووینم
د ژوند ملګری مې زه وګورم او ماوګوری
مونږ څه څاروی خونه یو
چې پلورل کیږو بیا راتلونکی لرو
د دوه جوړوو چې هم فکره نه وی
یوبل ونه پیژنی درک ونکړی
نوڅه راتلونکی او څه ژوند به لری
نو زه لدې ویرې نه
غواړم آواز اوچت کړم
چې زما په شان پدې وطن کې ډېرې
چې پلورل کیږی او خرڅلاو روان ده
آواز اوچت کړم او ددې ستر ناورین
مخه کړم ډبه آزادی خپله کړو
لږه شانتې ساه واخلو آرام وکړو
خوزما په څير ډیرې شوی خرڅې
او ماهم پلوري