زما مظلوم ولس چی وژنی په بمو ظا لمه
د ستا عیا ش ولس کړی غرق په توفا نوظا لمه
چی د جهان طبیبا ن پا ته شی علاج تی حیران
خدای دی اخته کړه په رنګ رنګه مرضوظا لمه
په ژبه ګونګه شی له هربنده دی چینجی روان شه
چی ګرفتا ره شی په سختو آ فتو ظا لمه
لکه د لوط قوم په مځکه کی ژوندی ننوزی
د ا پا ته قوم دی شه پټ په غضبو ظا لمه
دا زه نوریه په هرلما نځه کښی دا ښیرا کومه
رب ج دی سزا د رکړی په د واړو جها نو ظا لمه