زه ما په سترګوکې به څه وی درته
اشنا ته خپله په دی راز پوی شه
چې مې رباب درته ژړیږی ولی
جانانه خپله په دی ساز پوی شه
پوهیږم خلی یم په سترګوکی دی
خیردی مین یمه په نیاز پوی شه
تاخو یوزلی زه په خلانکړمه
جانانه ته هم لیږ په نازپوی شه
نقیب خوبونه د ګوهرو وینم
نصیبه ته پوی شه او باز پوی شه