زه نـن سکون ستا درباب په زير اوبم ماتوم
دومره ګډيږم چې خمار ورباندې سم مــاتوم
که دبوډا خيال دځوانۍ دوره پرې بيا تازه شي
ځم هغه زوړ ښارته په زوړ شراب قسم ماتوم
ګناه کوم وايم توبه بيا به ګناه نه کوم
دګلاب تنــده کله ،کله په شبنم مـاتوم
په خوله که وايمه جانانه څه کافر خونه شوم
ځمه دوحې ملک ته تنــده په زم ،زم مــاتوم
داګونګوســه وه ،وسـوسـه دشيـطانت خو نــه ده
خدای خو دې نه کړي چې دستوربه داعظم ماتوم
زه دنيازبين جانان په خوي باندې عادت يمه اوس
ارينه کلــه،کلــه زړه به دصنم مـــاتوم