مرګ او ژوند

شاعر: پابلو نرودا

                      
مرګ به دې په کراره  پیل شي
که سفر ونه کړې
که کتاب و نه لولې
که د ژوند آوازونو ته غوږ کینږدې
که د خپل ځان قدر ونه کړې.
مرګ دې په کراره  پیل شوی دی
کله چې په ځان کې په ځان باور ووژنې
کله چې نور ونه منې چې مرستندوی دې شي
مرګ به دې په کراره  پیل شي
که د خپلو عادتونو غلام شې
که تل له یوې لارې لاړ شې
که معمولي ژوند بدل نه کړې
که نوي نوي رنګونه وانه غوندې
که له نا اشناوو سره مجلس ونه کړې
مرګ به دې په کراره  پیل شي
که له ولولې او جذبې
که له یاغي احساساتو
که له هغه څه چې سترګې دې برېښوي
او د زړه درزا دې تېزوي
ځان څنډې ته کړې
مرګ به دې په کراره پیل شي
چې له کاره دې یا له عشقه دې خوښ نه یې
او بدل یې نه کړې
که د ډاډ په لټه په ناډاډمنه لاره ګام وانه خلې
که ځان ته اجازه ورنه کړې
چې لږ تر لږه یو ځل په ټول ژوند کې
د مصلحت ونه منې.
ژوند همدا نن پیل کړه!
همدا نن بلا پېری (۱) شه
همدا نن یو څه وکړه
مه پرېږده چې په کراره ومرې
خوشحالي مه هېروه!
ـــــــــــــــــــــــــــــ
(۱): پلا پېری یعنې ریسک غوښتونکی او خطر منونکی. دا لغت خوشحال خټک جوړ کړی دی. خوشحال بابا فرمایي:
بلا پېری زړه لرم دا یې عادت دی
غم و بل لوري ته درومي زه یې خپل کړم