واشېرلرویودښت چي لیاره هري خواته باندي تله
پیاده پردغو لاروخپل ځایوته به پــر تـله
وودادښت بــې هــده خـطـرناکه وخـپـلوهــم پردوته
ځــکه غـــله دلــتــه ولاړوه وهـرلــورتــه
یــوه ورځ وو یــوســړی پــه دغـه دښتـه کــــي روان
نوي سـپـیـن کالي ئې آغوستي وه پـه ځـان
چــي کـاتـه ئې وه درې کسه د ده خـواتـــه راروان
بیاسړی سوډوب په انـد ېښنوکي ډېرحیران
دادرې ســــره چــي راغــلـه د ده مـــخ تـه ودرېــدل
داســـــــړی له سره نـه ســو وارخـطا بلکل
دستـي ئې پایل روغـبــړکـړو دهــر یــوه سـره جـلا
لـــه هــریــوه ســرې کولې خبري په خندا
دادروکـړخـیـال چي یوپه موږ کي پېژني دغه سړی
ولـــي تــــود روغـــبـــړئــې وکـی داګړی
سـړی ځـني رهي سو سـم دلاسه وروسته له روغبړ
پـــه پای کـــي ئې تګ کړو د ځــغــاسـتي وړ
دوی چي سره وکتل اووي پوښتل هیڅ یوه نه پېژانده
خــــوســـړی وولـــیــري ســــوی پـه ګـړانده
د دا درویــوه پــرږغ کـــړه،اې سـړی یـه مـه ځـغـله
مــوږدي کـــړو دوکــه افــرین دی څــــوځله
موږ نـه درځـو ورځـه پـه مـخ دي ګـــلـونه ســــه او ښه
که مو دلته وای ګیرکړی لڅ به تلای بې ښه
داکــیــســه لــه ځــانــه نـه ده جــــوړه سوې ده رښتـیا
دا پــېــښــه ســـــوې واقــعیـت دی په رښتیا